Uiteindelijk weet ze met hem tot een oplossing te komen: hij mag iets op haar vagina smeren dat hij lekker vindt, zodat het voor hem ook leuk blijft. Voor hem is de keus niet moeilijk; garnalenpastei is zijn lievelingseten. Nadat hij het lekker heeft ingemasseerd, bevredigt hij haar, en zij is eindelijk tevreden.

Na een paar weken krijgt de vrouw last van zware buikkrampen. De huisarts kan niets vinden en adviseert haar om een paar dagen rust te houden. Maar de pijn wordt erger en erger en ze besluit naar het ziekenhuis te gaan. Als ze daar in de wachtkamer zit, moet ze plotseling naar de wc.

Ze zit nog maar net op de pot, of met een branderig gevoel ontsnapt er een grauwe vloeistof uit haar vagina, gevolgd door nog ergere pijn. Ineens trekt haar buik samen en in een grote stroom komen er duizenden kleine garnaaltjes uit haar vagina gespoten. Ze krioelen al snel door de wc en door de wc-pot. De vrouw is al flauwgevallen en heeft niets in de gaten. Enkele kleine garnaaltjes kruipen onder de wc-deur door, en zo komt het dat even later een paar patienten er een dokter bijroepen.

Als de vrouw bijkomt, ligt ze in een ziekenhuisbed. Als ze even later de lakens opslaat, ziet ze een enorm litteken op haar buik; haar hele baarmoeder en eierstokken zijn eruitgehaald.

Wat was er gebeurd: In de garnalenpastei zaten nog levende garnaleneitjes, die via haar vagina in de warme baarmoeder waren gekropen. In een paar weken waren de eitjes flink gegroeid en zijn ze uitgekomen.

Waar of niet waar?
Dit (Nederlandse) verhaal is een "verbeterde" versie van een (Engelstalig) verhaal dat op Internet erg populair is. In het Engelse verhaal worden de garnalen na een masturbatiesessie met een kreeft gebaard door een alleenwonende studente die door stom toeval door de politie op haar toilet gevonden wordt.

Qua opbouw en logica zit het Nederlandse verhaal een stuk beter in elkaar. Maar garnalenliefhebbers kunnen opgelucht ademhalen: garnalen-eitjes kunnen alleen in zout zeewater tot ontwikkeling komen.

< < < Terug < < <