De geschiedenis van het toetsenbord
Hoe snel de ontwikkelingen in de computer-industrie ook gaan, de basis voor het ontwerp van het toetsenbord ligt echter nog steeds bij het ouderwetse klavier van de handtypemachine uit de 19e eeuw. Het mag een wonder heten dat er nog steeds gebruik gemaakt wordt van 'qwerty-toetsenborden', want de qwerty-indeling is oorspronkelijk uit noodzaak geboren, zo gaat tenminste de legende. De eerste typmachines die aan het eind van de 19e eeuw in de Verenigde Staten op de markt kwamen, hadden van oorsprong een andere, logischere indeling.
Deze logische indeling had als voordeel dat je er erg snel op kon typen. Veel sneller dan tegenwoordig op een qwerty-toetsenbord mogelijk is. Maar de oorspronkelijke letterindeling op typmachines kende een groot nadeel. Bij iedereen die een beetje snel kon typen, raakten de hamertjes van de letters al snel met elkaar in de war. Een topsnelheid van meer dan 150 aanslagen per minuut was daardoor praktisch onmogelijk.
Na klachten van ondernemers dat hun typistes op kantoor vaak langer bezig waren met het ontwarren van de kluwen hamertjes dan met daadwerkelijk typen, besloten typmachine-fabrikanten tot een andere indeling van het toetsenbord. De 'qwerty-indeling' waarmee ze op de proppen kwamen bleek te werken. De hamertjes van toetsen die regelmatig ingedrukt werden lagen nu zo ver uit elkaar dat typmachines veel minder vaak 'vastliepen'. Dat de nieuwe indeling ervoor zorgde dat je behoorlijk wat vingervlugheid nodig had om een beetje snel te typen was een ingecalculeerd nadeel.
Het verhaal gaat dat op verzoek van vertegenwoordigers alle letters in het woord 'typewriter' op de bovenste regel van het toetsenbord zijn aangebracht. Bij bezoekjes aan potentiele klanten maakte de vertegenwoordiger vervolgens indruk door in een fractie van een seconde het woorde 'typewriter' in te typen.
Qwerty-toetsenborden werden de standaard en sindsdien ploeteren miljoenen mensen dagelijks op een toetsenbord waarvan bekend is dat je er eigenlijk niet makkelijk snel op kunt typen. Ook nu er allang geen sprake van is dat er hamertjes met elkaar in de knoop kunnen raken, wordt de toets-indeling nog steeds gehanteerd.
Er zijn wel enkele pogingen ondernomen om andere toetsenborden te introduceren, zoals bijvoorbeeld het Blickensderfer-toetsenbord dat begint met de letters z, x, k, g, b, v, q, j. Maar geen van deze innovatieve pogingen waren succesvol. Misschien is dat maar goed ook, want sommige computergebruikers hoeven helemaal niet snel te kunnen typen om de fout in te gaan.
< < < Terug < < <
