Waarom ik mijn secretaresse ontslagen heb...
Ik werd 's morgens gedeprimeerd wakker, omdat het mijn verjaardag was en ik
dacht: Alweer een jaartje ouder.
Nadat ik me had gewassen en geschoren ging ik richting ontbijt met de
gedachte dat mijn vrouw me met een dikke kus zou feliciteren. Aan tafel zat
mijn vrouw zoals gewoonlijk de krant te lezen en zei geen woord. Ik schonk
me zelf een kop koffie in en dacht bij mij zelf: Ze is het vergeten maar zo
meteen komen de kinderen en die zingen samen "Happy Birthday" en komen met
een leuk kadootje. Genietend van de koffie wachtte ik op de kinderen. En
toen kwamen de kinderen. Ook niets!
Het was inmiddels laat geworden. Ik greep mijn jas en verliet nog
gedeprimeerder het huis en ging op weg naar kantoor. Op kantoor aangekomen
begroette mijn secretaresse me met een glimlach, feliciteerde me met mijn
verjaardag en haalde een kop koffie. Ik begon me al een stuk beter te
voelen.
Later in de morgen kwam mijn secretaresse op mijn werkkamer en zei: Je bent
jarig vandaag, zullen we samen gaan lunchen. Met de gedachte dat ik me dan
nog beter zou gaan voelen zei ik: Dat is een goed idee. We sloten het
kantoor af en omdat ik jarig was zei ik tegen mijn secretaresse: waarom gaan
we niet naar een leuk tentje buiten de stad in plaats van de gebruikelijke
McD.
Zo gevraagd, zo gedaan. We gingen naar een leuk klein restaurantje even
buiten de stad. We dronken een paar apperetiefjes en hadden een heerlijke
lunch. Op weg terug naar kantoor zei mijn secretaresse dat het vandaag niet
druk was op kantoor en ze stelde me voor om mee te gaan naar haar flatje om
nog wat te drinken. Dat klonk goed, dacht ik en mijn humeur begon aardig op
te klaren.
Na een paar drankjes zei ze tegen mij: Neem me niet kwalijk, ik wil even wat
makkelijker aan trekken, ik ben zo weer terug. Na zes minuten ging haar
slaapkamer open, ze kwam binnen met een grote verjaardagstaart en in haar
kielzog volgden mijn vrouw en kinderen en ik zat op de bank met alleen mijn
sokken nog aan.
Waar of niet waar?
Dit verhaal wordt op dit moment in Nederland in grote aantallen
heen en weer ge-emaild. Het verhaal is oorspronkelijk Engelstalig. Die Engelse
versie was in de VS al in 1997 een erg populaire 'e-mail funny'.
Over het waarheidsgehalte kunnen we kort zijn: Eerst werden dit soort verhalen bedacht,
pas daarna werd de surprise party uitgevonden.
Hier vind je een ander verhaal over een supriseparty.
< < < Terug < < <